Ritverslag juni 2014, drie provincïen-rit

Wij logeren op de camping in Rossum en vandaar vertrekken we met Jan Wams voorop naar café Treurenberg in Den Bosch. Als we daar met onze groep aankomen zijn er al heel wat Heinkelaars aanwezig. Na de inschrijving krijgen we bij de koffie een broodje kaas en een broodje ham. Je kunt ook inschrijven om te blijven eten na de rit, er is een keuze uit verschillende gerechten en velen vinden het aantrekkelijk om te blijven eten.

Om 12.00 uur gaat het fluitje en we vertrekken voor een prachtige rit met schitterend weer.
We rijden langs mooie boerderijen met rieten daken. We passeren de sluis en rijden richting Bokhoven. Daar in de buurt gaan we met zijn allen op een pont: het Bernse Veer.
Speciaal voor ons is de overtocht gratis, volgens Jan Piels dan. De scooters passen allemaal op de pont, maar er blijven nog wat volgauto’s achter dus wachten we daar even op. De Bergse Maas hebben we overvaren. Op de pont krijgen we allemaal een snoepje van Rinus !

Na het pontje komen we op een zand/grintweg, dat is oppassen geblazen met de scooters, maar het valt reuze mee en we zien zo een leuk stukje van het land van Heusden en Altena.

We rijden door een poort van mooie bomen met rood blad, prachtig om te zien.
We rijden achter het kasteel Nederhemert, dus kunnen we het kasteel niet goed zien vanwege de grote bomen. Af en toe komen we een mooie molen tegen, en de plaatsjes Wijk en Aalburg, Veen, Andel zitten allemaal in deze mooie route.
Woudrichem is ook een leuk plaatsje!

De kletspauze is bij een grasveld in een woonwijkje. Er is hiervoor wat improvisatie nodig geweest vanwege het plotseling opbreken van de weg waar de eigenlijke kletspauze zou zijn.

Als we onze weg vervolgen moeten we even een stukje snelweg, de A27 op. De scooter van Willem doet dan al een beetje raar…. Gelukkig komen we allemaal aan bij “de Kazerne” in Asperen voor de koffiepauze. Het is heel goed geregeld, we lopen langs voor koffie of thee en wie wil kan appeltaart of Bossche bol bestellen.
Er is aan de overkant nog een leuk “dinky toy” museum.
Er waren 7000 miniatuur autootjes te bewonderen, ook een heinkelcabine stond ertussen.
Helaas moeten we verder anders komen we te laat op de volgende plek.
Bij Acquoy staat de toren scheef en er ligt echt een mevrouw Pisa begraven, Willem en ik hebben het zelf gezien op een ander moment.

We rijden verder en bij “Heerlijkheid Marienwaard” worden we verrast door de vriendin van Jan en Gonnie die toevallig deze dag jarig is. Er staat een mooie antieke VW bus en we krijgen allemaal drinken en boterkoek. Leuke verrassing! We moeten nog ruim 20 km, maar de scooter van Willem doet het even niet meer.
Na het plaatsen van een nieuwe bougie, gaat het gelukkig prima.

We naderen zonder panne ons eindpunt en eten met een grote groep een heerlijke maaltijd. Geheel tevreden gaat een ieder huiswaarts of naar de camping na het bedanken van de rituitzetters voor deze geweldige rit.

Willem en Martine Slootweg

     

Ritverslag mei 2014

Zondagochtend 4 mei rond 10 uur vertrek ik vanuit Wilnis voor de rit van Adriaan en Andrea. Iets meer dan een uur later stuur ik de parkeerplaats/camping van Den Handwijzer op waar ik al behoorlijk wat Heinkels zie staan. Al snel stroomt de parkeer-plaats vol met nog veel meer voertuigen. Vanuit alle richtingen komen Heinkels. Thuis vandaan maar zeker ook vanaf een aantal campings in de regio waar men er weer gezellige weekenden van maakt. Deze rit heb ik een andere duopassagier dan de laatste ritten. Niels vergezeld mij deze rit en dat betekent dat ik mij door de gehele groep beweeg en zelfs ook een aantal keren de richting kan wijzen. Meestal heb ik onze EHBO-dame Irma achterop en dat betekent dat ik altijd in de achterhoede rij. Dit heeft ook zijn voordelen want dan kun je vrijwel constant doorrijden. Na het inschrijven, een bakkie koffie en de felicitaties voor Elly klinkt om klokslag 12 uur het startsein voor alweer de 2e rit van het seizoen 2014. Het belooft een mooie rit te worden door een heel mooi rivierengebied. Een lang lint van zo’n kleine 50 voertuigen zet zich in beweging voor een, naar men zegt, bijzonder mooie rit van net geen 100 km waarin we veel bijzondere plaatsnamen tegen zullen komen. Het begin is veelbelovend. Via de polders en dijkwegen rijden we vanuit Herpen via Huisseling, Deursen en Haren naar Megen waar we dwars door de oude histo-rische binnenstad richting Macharen zijn gereden. Vanuit Macharen reden we naar Oss. Hier hadden we het minst leuke deel van de rit. Dwars door het industrie-terrein en over grote provinciale wegen naar de andere kant van Oss. Een verbindingsetappe om van een mooi deel van de rit naar een nog mooier deel van deze rit te komen. Als redelijk ervaren rituitzetter weet ik het als geen ander. “Je ontkomt er soms gewoon niet aan”. Eenmaal Oss voorbij kwamen we weer in het mooie polder- en rivierenland terrecht. De eerste kletspauze in deze rit was na 29 km. Hier werden we getrakteerd op een appeltje voor de dorst en de zon kwam nu ook goed door wat het nog aangenamer maakte. Na zo’n 20 minuten werden de motoren weer gestart voor het vervolg van de rit. Via Nistelrode, Uden en Vorstenbosch reden we naar Veghel. Een paar kilometer lekker doorhalen langs de Zuid-Willemsvaart om daarna weer lekker rustig via Keldonk naar Erp te rijden voor de koffiestop. Het was nu nog zonniger geworden en zo ongeveer iedereen streek neer op het terras voor een lekker bakkie koffie met wat lekkers. Vanuit Erp reden we via Volkel (langs de vliegbasis) en ’t Oventje naar het dorp Zeeland om vanuit daar naar Langeboom te rijden voor een 2e korte kletspauze. Het laatste deel van de rit voert over de dijk langs de Maas langs Grave, Velp en Overlangel naar Ravenstein. Ook hier, in de woonplaats van onze rituitzetters gaan we met onze historische voertuigen dwars door de historische binnenstad. Het laatste stukje van de rit voerde ons vanuit Ravenstein via Huisseling en Herpen terug naar Den Handwijzer. Snel de scooter op de aanhanger geladen en dan snel naar binnen om te eten. Het buffet stond al klaar en ik vond het lekker. Tegen 6 uur ben ik weer in de auto gestapt voor de terugreis naar Wilnis. Ik kan terugkijken op een heerlijke dag waarin ik weer meer gezien heb van een deel van Nederland waar ik nog niet zo veel geweest was. Adriaan en Andrea, jullie hadden het weer prima voor elkaar en ik kijk alweer uit naar een volgende rit. Misschien wel die van Jan en Gonnie Piels op 1 juni vanuit Den Bosch. Adriaan en Andrea nogmaals bedankt voor een mooie rit door een heel mooi gebied waarvan men kan zeggen. “Te mooi om te hard doorheen te rijden” Richard Met dank aan Gonnie Piels voor de foto’s

     

Ritverslag jubileum rit 3juni

Zondag 3 juni en er staat bij wijze van spreken een puzzelrit voor de deur. Afwijkend van de “normale “ zondagsrit, d.w.z er wordt dit maal niet volgens het voor-en-door-elkaar systeem gereden èn het is ter ere van het 35 jarige bestaan van Heinkelklub “De Kwakel”.

Bij de startlocatie reiken de penningmeesteressen die de inschrijving zitten te doen de routebeschrijvingen uit. Tussen 11.00u en 12.00u kan je de rit beginnen die 120km lengte heeft.

Nou ik toch met cijfers bezig ben, misschien is het interessant voor de statistici onder ons dat er 83 mensen het zagen zitten om deze tourtocht te beginnen van de 94 personen die zich hebben opgegeven. Voor €8,50 P.P kon je je bij Kitty Storm aanmelden voor een Heinkelmenu inclusief drankje. Minstens een vijftigtal Heinkelaars hebben deze warme maaltijd na afloop van de rit naar binnen geschoven op de prima startlocatie de Posthoorn in Montfoort. In werkelijkheid beschikten de deelnemers over twee keer een Heinkelmenu. Voor onderweg kreeg elk een prachtig geel koeltasje met HKDKlogo, gevuld met bolletjes en wat te drinken. De dag kan niet meer stuk. Hoe het weer ook zijn best doet de stemming wat te drukken. Ach, de regen maakt het mogelijk dat alle weilanden, bomenrijen, tuinen, graskanten en boomgaarden er fleurig groen bij staan. Als we eenmaal op de scooter zitten stoppen de buien voor langere tijd. Ik ben als één van de laatste weggereden van de Posthoorn want ik heb geen navigator bij me. Braaf tuffend, samen met een paar achterblijvers Ritmeester Richard volgend, heb ik alle tijd om de familie Lek op hun matzwarte duivel te bestuderen. Coby heeft meer dan beide handen nodig. Ze is druk bezig met het op orde houden van de A-viertjes waar de puzzelrit op geprint staat. Kees heeft beide handen nodig om hun scooter veilig over het natte wegdek te sturen. Hij draait flink wat keren per kilometer aan de handvatten om het warme en ronkende ding onder het zadel te laten doen wat hij wil. Mijn atlas wordt ten volle benut om de schedel bij het passeren van de vele bezienswaardigheden elke keer die 180 graden draai te laten maken. We hebben zo veel gezien onderweg dat ik het niet meer in chronologische volgorde op zou kunnen noemen. Welke gemeenten we doorkruist hebben? Veel ,heel veel. Een koffiestop bij familie v.d. Linden in Harmelen. Ted Hoogenboom en Simon v.d. Heden maken van de stop gebruik om de sporing van Simon’s vers gerestaureerde Kabineroller wat bij te stellen. De andere stop voor chips en fris was bij een molen met een wiekdiameter van 23 meter. Het reed ontspannen op de afwisselde smalle- en brede wegen. Dankzij het matige weer, soms deed de regen nog een miezerige poging de rit te verstoren, hadden we weinig te maken met andere verkeer. Grappig vonden we de retro-autootjes van het type Figaro die ons tegemoet reden. Getuige de gele bordjes achter hun beslagen ruiten deden ze hun eerste tourtocht ooit.

Nieuwegein, die plaats heb ik onthouden. Ik ken haar slechts van de fileberichten op de radio en dat mag van mij zo blijven. Ik zie Nieuwegein als verbindingsroute van mooi deel 1 van de rit naar heel mooi deel 2. Het was daar zwaar afkicken van bezienswaardigheden. Verder herinner ik me positief nog Odijk omdat dit hetzelfde wordt geschreven als de achternaam van een paar klubleden. We reden er op een kaarsrechte weg met donkere bomen aan weerszijden die elkaar boven het wegdek omhelsden. Zodoende ontstond een tunnel van natuurlijke materialen. Ik heb het als een paar honderd meter indrukwekkend iets ervaren.

Paarden in de weide. Ze schrokken een beetje van onze Heinkels. Bij het bokkend naar achteren rennen in het veld zag je hun achterste hoefijzers glimmen op manshoogte. Brrr. Gelukkig gingen ze de andere kant op! Veel jonge dieren gezien, oude ijzeren troep bij boeren op het erf. Ik betrap me er op snel te kijken of er nog iets tussen staat.

Statige bomen langs de slootkant. De wind met vandaag een kracht van 3 beaufort laat hun gebogen takken slepen door het water. De gemeente Zeist, het lijkt wel of het daar niet op kan. Wat een pracht. Minder kan ook. Zie “de Sprong” in Maarsbergen. Waarom dat zo heet is me nu nog een raadsel maar ik heb een donkerbruin vermoeden wat er achter de muur is. Gezien het vele prikkeldraad wat ze daar op de omheining hebben zou ik echter nooit een sprong wagen.

Nog 20 kilometer voor de boeg hoor ik een van de deelnemers roepen. Wat heeft de rit nog meer voor leuks te bieden? We hebben al wat variatie gehad, dijkjes rijden, uiterwaarden afstropen met je ogen. Brug op, brug af. Hoogteverschillen brengen een welkome variatie. Daar is de Posthoorn weer. Tijd voor het warme maal. Afscheid na het eten en een woord van dank aan de rituitzetters Kees en Kitty Storm, de vd Valletjes en Richard Zeldenthuis. Uitvallers waren er tijdens deze dag niet en daarom reed Wendy met een lege ambulance. Over betrouwbaarheid gesproken.

Op naar het veertigjarig bestaan van de klub!!

Kees Colijn

Ritverslag 1e rit april 2012

Op deze eerste zondag van april, na een winterpauze met daarin een korte, hevige vortsperiode, stonden we buiten bij het dorpshuis te wachten op het vertreksein van Ruud Zijerveld. Klokslag 12.00u begon hij te toeteren, teken om op- of in te stappen. Instappen in de Kabineroller waarvan ik er vier heb geteld of opstappen op de scooter. Sommige scooters blinken je ècht tegemoet. Poetsen is niet mijn sterkste kant en dat ben ik vergeten te doen na het ser-vicen van de twee Heinkels. Doffe scooters rijden net zo goed maak ik me zelf wijs. Opvallend detail deze rit: geen één zijspancombina-tie aan de start. Eigenlijk mis ik een paar locale mensen die normaal gesproken altijd de eerste rit meerijden. Maar ja, ik kan zelf ook niet altijd overal bij zijn. Respect voor de mensen die al een paar uur onderweg zijn geweest om in De Kwakel aan de start te kunnen komen.

Daar gaan we dan, zoals eerder gemeld Ruud als ritmeester met José op de duo zit en zij wijzen ons de weg. Geen idee waar naar toe vandaag. Het maakt niet uit, al die weggetjes die door het JaRuPi trio de afgelopen jaren voor ons uit zijn gestippeld waren de moeite waard. We gaan ditmaal gelijk een kant op waarvan ik beweer hier nog nooit te zijn geweest. Op de terugweg herken ik dit stukje wel en moet toegeven dat het er dan heel anders uitziet. Zo gaan we richting Mijdrecht om via een fraaie route vrijwel alle gemeenten die langs de Vecht liggen door te rijden. Wat wonen de mensen daar mooi. Wout en ik houden van nostalgie in het algemeen. Wij zijn gelukkig met bijna alles dat langs onze netvliezen rolt op deze route. De rituitzetters hebben wederom een goede keuze gemaakt. Onder het rijden tegen elkaar praten valt niet mee. Er waait een stevige en vooral frisse wind deze zondag. Heel wat kouder dan de week er voor en al spoedig bemerken we wat weinig kleding te heb-ben aangetrokken voor deze dag. “Elluk nadeel hep sijn foordeel “, om met Hendrik Johannes Cruijff ’s legendarische woorden te spreken. De frisheid van het weer leidt onze gedachten geheel af van het overmatig trillen van de 103A0. Op den duur zijn we blij met de rookpauze in Breukelen om daar gebruik te kunnen maken van de karige zonneschijn. De voorspelde regen blijft beperkt tot een enkel buitje, daar hoor je ons niet over. Piet de Jong is de sluitrijder, vlak achter hem rijdt de combinatie Mart en Harry in de bezemwagen. Piet heeft het druk met de mensen weer de weg op te krijgen nadat ze een tijdje als richtingaanwijzer hebben gefungeerd. Het werkt nog steeds goed, dit voor en door elkaar systeem. Wie daar handig ge-bruik van maken zijn o.a. Gonnie Piels en Evert Verhulst. Op die manier leggen ze een groot deel van de rit vast op beeldmateriaal. Kunnen wij er met de film en kletsavond nog een keer van genieten. De bezemwagen blijft lang leeg. Ton Okkerman rijdt na het over-steken van een hele drukke weg zijn achterband lek. Dat kan ieder-een gebeuren. Met een paar toegestoken hulpvaardige handen wordt de scooter gerepareerd achter de chique locatie hotel “het Rechthuis” in Muiderberg tijdens de koffiestop. Wout en ik bewonderen de omgeving van dit hotel en vragen ons af waar de buurtbe-woners het van doen. Wij doen iets verkeerd of werken 80 uur te weinig in de week. In ieder geval genieten wij van het uitzicht. Met dankbaar gebruik van de hete CV radiator tegen de benen drinkt dit verkleumde duo in het oude hotel (sinds 1795!!!) een kopje thee. Na deze heerlijke opwarmperiode starten we de Heinkels voor het laatste deel van de rit. Dat ons terugvoert naar De Kwakel. Met geschikte kleding aan had de rit voor ons door mogen gaan tot het donker was. Dit zegt genoeg over de kwaliteit van de tocht zelf. JaRuPi bedankt! Bij Piet en Ria in het Dorpshuis laden we onszelf nogmaals op met verse groentesoep en beginnen hierna aan de thuisrit. Wout’s ogen vallen al bijna dicht van de slaap. Blijkbaar is hij zoveel frisse buitenlucht niet gewend. Bij de bloembollenrit op 21 april gaan we opnieuw samen van start en nemen de 103A2.

Groeten, Kees Colijn

Heinkelweekend Heinkelklub “De Kwakel” in Zundert 1 – 3 juli 2011

De commissie behoud Heinkelserie nodigt ons allen uit voor een geweldig verzorgd weekend in Zundert. Bij aankomst in Zundert worden we hartelijk ontvangen door al gearriveerde heinkelaars. Het is een knusse en gezellige boel op de camping. We staan met onze campers en caravans dicht bij elkaar en er is een prachtige kantine waarin het hele weekend zich afspeelt. Op vrijdagavond begint het al met heerlijke groentesoep met ballen en brood met volop beleg. Daarna blijven we allemaal gezellig bij elkaar in de kantine en kunnen we borrelen voor 50ct per drankje! Waar vind je dat nog? Zaterdagochtend staat er een heerlijk ontbijt voor ons klaar. Na het heerlijke ontbijt beginnen we aan een rit door heel mooi landschap. We rijden vele stukken in België. Het is wat bewolkt en fris en we passeren aardbeivelden, prei en maïs. Er staan voornamelijk vrijstaande grote huizen in deze regio. Hoogbouw zie je hier niet. Er wonen heel veel Nederlanders zo vlak over de grens met België. In de buurt van Chaam heeft Jose pech en wachten we even op de ambulance. We eten langs de kant van de weg de boterham en krijgen frisdrank als de ambulance verschijnt. Gelukkig stoppen we na 50 km in het leuke plaatsje Hoogstraten. We pakken een terrasje en wat winkeltjes en komen een beetje bij van de stijve knieën. Na de stop gaan we weer op de terugweg langs Brecht, Wuustwezel en Braken. Het is een mooie rit en om 16.00 uur komen we op de camping aan. Naast de camping wordt er gebouwd aan een heel grote corsowagen voor het corso van Zundert. Het is erg leuk om over deze traditie uitleg te krijgen. De hele buurtschap doet mee aan dit gebeuren, mannen, vrouwen en kinderen. Na deze bezichtiging bekijken we het huwelijk van de prins van Monaco in de kantine. Om 19.00 uur begint de fantastische barbecue. We krijgen zelfs nog ieder 5 gratis muntjes om te drinken. De eigenaar van de camping, Cor van Seters, geeft een act van een pelgrimganger en we liggen in een deuk. Later heeft hij zich verkleed als Fransoos en dat is ook erg leuk. Het is middernacht voordat we er erg in hebben. Zondagochtend begint weer met een heerlijk ontbijt. We zingen voor Mark want hij is jarig vandaag. We gaan ons klaar maken voor de Baronie rit naar Postel de Abdij met Cor van Seters voorop op de Lambretta. Aan de start verschijnen Jan en Gonnie Piels. Zij hebben geen vonk! Gelukkig gaat Jan alles vertellen over de zondagrit, want hij had echt een beetje pech. Alle commissieleden, rituitzetters etc etc geweldig bedankt voor dit zeer gezellige weekend.

Willem en Martine Slootweg

 

Verslag van de openingsrit april 2010

Het weer is goed maar koud. Daar kun je je tegen kleden. Samen rijden wij weer met Koen en Gotske naar de Kwakel. Het is een mooie opkomst met blije Heinkel gezichten. Na de inschrijving en koffie gaat om 12 uur de fluit voor de eerste keer van dit seizoen. Via de Vrouwenakker langs dijkjes, dorpjes en weilanden rijden de Heinkels richting Abcoude, Kerkplein. Daar is de “KLETS-EET-DRINK-ET-CETERA-PAUZE. De warme koffie, soep e.d. gingen er als koek in. Zo’n thermosfles is dan ook een mooie uitvinding met dit frisse weer.

       

Niet alleen de Heinkelclub had een toertocht vandaag. De Harley Davidson club kwam ook langs. Waren er iets meer dan wij, ongeveer 350 motoren, maar dat kon de pret niet drukken. En zo rijdt de club weer langs kanaal, slootjes en dorpjes richting Haarzuilens. Het is een mooie omgeving en de bomen staan verder in de bloei dan langs de kust. Daar hoorden wij dat er twee onderuit gegaan waren. Rinus van Zaal en Kees Tulp. Bij deze wensen wij hen het allerbeste.

Daar is de koffiestop in De Vier Balken. Een leuke uitspanning waar nog meer oldtimers stopten voor wat warms e.d. Op het parkeerterrein trokken de Heinkels en een Topolino uit 1960 heel veel bekijks. De rit gaat verder door Haarzuilens heen richting Vinkeveen. Ook weer een mooi stukje van ons land. Er zaten zelfs stukjes bij waar wij nog niet geweest waren!

       

Zo toeren wij met z’n allen weer richting De Kwakel. Scooters opladen en dan nog even naar binnen. JARUPIMA het was een mooie rit en tot de volgende keer.

Groetjes Elly, Gotske, Koen en Nico

Verslag van de zondagrit vanuit Kerkdriel 1 juni 2008

1 juni 7.00u ’s morgens de wekker gaat af, vandaag gaan we naar Kerkdriel voor alweer de 3e zondagsrit. Eigenlijk lig ik nog erg lekker maar ja we moeten er toch zo uit alles nog klaarmaken en de jongens moeten ook worden aangekleed en wakker zijn ze ook nog niet! Dus opstaan!!!

Wendy’s scooter wordt opgehaald door Hans (nogmaals dank!!)en Hans is een man van de tijd dus algauw werd het 8.20u en Hans stond voor deur. Wendy’s scooter opgeladen, tijd voor een bakkie. Om 9.15u vertrokken we richting Kerkdriel, Adriaan had een andere startplek gekozen dus niet meer vanaf z’n “thuis adres”. Om 10.30u waren we ter plaatsen, André Visser was er al. Nadat we onze eigen spullen hadden afgeladen gingen we naar binnen in Café de Kroon. De uitbater hing al allerlei kaarten op wat we ’s avonds konden eten, prima geregeld!!

Langzamerhand druppelde de Heinkelaars binnen, ook kwamen er twee camera mensen binnen. Deze kwamen voor een interview voor de lokale omroep, TV Rossum en Maas & Waal TV. Er werden wat mensen opgetrommeld en o.a. Wendy werd gebombardeerd tot verslaggeefster. Ook zelf mocht ik de heren van Breda en Piels interviewen. Best vreemd maar leuk om te doen!! Toch een mooi stukje promotie voor onze klub!! Jan bedankt!!!

Uit eindelijk werd het 12.00u tijd voor vertrek een stoet van meer dan 60 voertuigen vertrok richting…. Maar eerst nog even langs de moeder van Gonnie toeteren en zwaaien we hadden een hoop bekijks!! Via Heerwaarde richting Dreumel. We reden over allemaal prachtige dijkjes en wat een prachtige omgeving zeg!! Wat is Nederland toch mooi vooral als ook het weer nog meewerkt.

Na een klein uurtje rijden stopte we bij een pont, nee we gingen niet overvaren maar het was tijd voor een korte kletspauze. Na een lekker broodje en een slokje vertrokken we weer. Mark zat lekker met Wendy te kletsen hij had alvast voor z’n verjaardag een nieuwe helm van opa en oma gekregen en door de intercom kon hij lekker met z’n moeder kletsen. De route ging verder langs Rossum en Hurwenen. De koffiestop was in het oude stadje Zaltbommel in een prachtig restaurant we naar naar de 1e etage konden doorlopen, daar stond alles al klaar. We konden met de koffie op het prachtige balkon staan waar we een prachtig overzicht hadden om alle voertuigen.

Na de koffie vertrokken we voor het laatste stuk van de rit net toen ik m’n kont begon te voelen werd er weer gestopt de temperatuur was inmiddels boven de 20 graden, heerlijk!!! We werden getrakteerd door Jan en Gonnie op een lekker koeldrankje en zelf gebakken boter koek, Gonnie nogmaals de boterkoek was lekker!! Om ongeveer 16.00u waren we weer terug bij ons start punt.

Daar moest het EHBO team nog even in actie komen, want Walter v.d. Willik had ’s morgens bij het laden van z’n scooter de enkel verzwikt en deze was nu wel erg dik geworden, Mets deed er vakkundig een verband om de enkel en nadat we hem naar de auto hadden gebracht werd hij door Hennie naar huis gereden, nadere info Walter had z’n enkel zwaar verstuikt maar is inmiddels weer een beetje op de been!! Walter beterschap!!!! Na een lekker pilsje en een frietje vetrokken we weer naar huis waar we de boel weer konden afladen een zeer gezellige en geslaagde dag.

Adriaan en Jan en Gonnie bedankt voor de prachtige rit we hebben genoten!!!!!!!!!

Via deze link kunt kijken naar een impressie van de start van de rit: link

Ton jr.

Verslag van de zondagrit in Wezup 5 augustus 2007

Was het nu Wezep, nee nee het was Wezup bij Zweeloo in Drenthe. Gelukkig waren er 59 Heinkels op de goede plaats aangekomen met 102 personen was het een mooie opkomst. Het weer speelde natuurlijk ook een belangrijke rol. Het was stralend zomerweer.

Doordat er in meer-dere lokale huis-aan-huis bladen een aan-kondiging stond, waren er ook veel mensen uit het dorp komen kijken. Zelfs een paar jonge aspirant-leden hebben hier staan kijken hoe het allemaal in zijn werk gaat bij onze klub.

Ook een Messerschmidt heeft de tourrit mee gereden. Er waren jammer genoeg wel twee leden, die niet konden rijden op hun scooter, doordat zij voor de zoveelste keer voortijds te maken kregen met pech (vastlopers door slechte zuigers en olie lekkage uit de gescheurde kopklep-pen) door slechte onderdelen van F.S. uit Schinveld. Dus u bent gewaarschuwd! De tourrit startte met een beetje vertraging door de late komst van twee Heinkelaars, die via Wezep bij Zwolle waren gereden.

Ter herdenking aan de onlangs zeer plots overleden Nico Stam werd een minuut stilte in achtgenomen. Ook de omstanders waren muisstil, waarvoor ik iedereen dankbaar ben. Het was een mooie groep Heinkels met 2 autootjes, 2 zijspannen en 55 scooters. De hele tocht is zonder pechgevallen verreden. Piet en Grietje hebben hun uiterste best gedaan om een mooie gevariëerde rit samen te stellen en ook de verzorging met een puntzak drop bij vertrek en onderweg een kop koffie of thee met appeltaart was geweldig. Zij het, dat door de hoge opkomst er een paar stukken taart tekort waren.

De eerste paar kilometer was het meteen raak, nu geen G.K.-zandpad, maar een echte Drentsche keienweg “Kinderkopjes” compleet met hobbels en karresporen. Wel erg mooi tussen de bomen. Daarna vele uitzichten langs mooie dorpen met monu-mentale boerderijen en rieten daken via landerijen en heide en bossen door zuid-oost Drenthe. Langs plaatsen als Benneveld, Zweeloo,Aalden, Meppen, Dalen, Schoonoord. De volgorde heb ik niet correct. Ik zou ook eerst geen verslag schrijven, dus ik moest graven in mijn geheugen. Als laatste attractie reden wij allemaal onder de graanmolen door.

         

Wij kunnen terugkijken op een zeer geslaagd weekend en een prachtige tourrit. Piet en Grietje bedankt.

Marla en Hans van der Zwaan

Zwarte Pieten op, rond, naast, in, achter en voor de Heinkel met zijspan!!!

Het begint allemaal op de bbq dit seizoen, waar ik gevraagd word om deel te nemen aan het Heinkel Zwartepieten in Den Haag. Na enig overleg met het thuisfront besloten om deze ervaring niet aan mijn neus voorbij te laten gaan. Wendy en Ton (van de Vall) hadden gevraagd of ik bij hen wilde logeren, waar ik dan ook gretig gebruik van heb gemaakt. Op 17-11-2006 hebben we de scooters nog even nagelopen en zijn na een biertje vroeg naar bed gegaan omdat de wekker weer vroeg zou af gaan. Om 6.15 al wakker uit mezelf, om 7.00 arriveert Richard, laden we de scooter van Wendy op en vertrekken we meteen daarna naar Den Haag.

Daar aangekomen laden we scooters af en rijden naar het verzamelpunt. Aldaar worden we voorzien van consumptiebonnen, schmink en pietenpak. Alles lag al klaar en ik moet zeggen dat er een goede organisatie achter zit. Nadat Ton en ik het niet konden laten, Richard een maillotprobleem aan te praten, was na enig aan- en uitgetrek ook Richard klaar om voor Piet te spelen. Toen zijn we onder begeleiding van 4 politiemotoren naar de haven van Schevingen gereden. Onderweg natuurlijk al veel bekijks, maar in de haven aangekomen worden we pas echt bekeken. Vele foto’s en kinderen in het zijspan. Verder komt dan eindelijk het langverwachte moment: de Sint.

Nu wordt het opstellen voor de stoet. Wij rijden vlak achter de gympieten. Zijspanpiet Ton doet heel wat kinderen schateren door achteruit te gaan rijden. Gelukkig waren we gezegend met mooi weer en liet de zon zich af en toe ook nog van de goede kant zien. Na hier en daar wat kinderen en soms ook wat oudere kinderen (maar ja, Pieten zijn nou eenmaal wel eens een beetje ondeugend) een onvergetelijke dag te bezorgen door ze in het zijspan te laten rijden, komt na heel wat kilometertjes een einde aan de goed lopende stoet. Maar wat een bekijks onderweg en een enthousiast publiek, die hoopvolle glunderende kindertjes, ja dat maakt het super!!!! En als dat nog niet genoeg is mag je na afloop nogmaals onder politiebegeleiding naar het verzamelpunt. Aldaar afschminken met koud water, en dat is echt geen pretje. Waarna onder genot van een hapje en drankje (vandaar de consumptiebonnen) de hele geslaagde dag nog eens wordt doorgenomen.

Wendy, Ton en Richard: bedankt voor deze topdag.

Vriendelijke groeten, Zwarte Piet John Spiering

Eind goed, al goed

U begrijpt natuurlijk wel dat dit slaat op het afheinkelen en niet op wat mij is overkomen. Daarover later!!

Zondag 2 oktober, mooi weer. De scooter van stal gehaald. Die staat erg ver van mijn huis, starten en lopen. Niets aan de hand. Heerlijk tuffend ging ik op weg naar De Kwakel om de laatste scooterrit van dit seizoen te rijden, het was mijn tweede rit van dit jaar. Helaas!!!

Op de Bovenkerkerweg mocht ik niet verder en werd richting Westwijk van Amstelveen gestuurd om tenslotte bij Aalsmeer uit te komen en reed toen langs de veiling naar De Kwakel om te eindigen op het Korte Eind bij de familie Burgers. De parkeerwachten stonden ons al op te wachten om alles in goe-de banen te leiden en ik moet zeggen de scooteristen hielden zich netjes aan de aanwijzingen die gegeven werden.

Ook ik had mijn scooter bij de kas van de overbuurman gezet en liep richting inschrijving. Ik keek wel raar op, want in de ruimte waar de inschrijving plaatsvond stond een Heinkel autootje. Ie-dereen moest zijn voertuig op een aangewezen plek neerzetten maar, er werd een uitzondering gemaakt voor het autootje. Bij navraag hoorde ik dat het autootje van Co Bakker was en hij mocht zijn nieuwe aanwinst in deze ruimte tentoonstellen. Omdat hij als sluitrijder moest fungeren ging hij toch als laatste weg. Co gefeliciteerd met je aanwinst en vele veilige kilometers, zonder pech.

In dezelfde ruimte zat de penningmeester met zijn gevolg de leden op te wachten om hen in te schrijven en om hen te verzoe-ken de contributie voor het nieuwe seizoen te betalen. Ook wer-den de kaarten voor het aantal gereden ritten afgestempeld. De ruimte zag er keurig aangekleed uit en daarna kwam je in een grote ruimte die omgetoverd was tot feestzaal. Ik wist niet wat ik zag toen ik in de feestzaal kwam. Wat was daar hard gewerkt om het zo mooi te krijgen. Deze ruimte heeft Mart Burgers al-tijd gebruikt om zijn materiaal op te slaan en nu was alles weg en piekfijn schoongemaakt. Mart, mijn complimenten en ik hoop dat je goede hulp daarbij hebt gehad. Als lid van onze club vind je het normaal dat je in een gezellige ruimte komt maar, daar is men met hulp van vrijwilligers van de club toch wel lang mee be-zig. Namens de hele club : Bedankt voor dit vele werk!!!!!!!

De ontvangst ging gepaard met koffie of thee en een tafels en stoelen konden we dit opdrinken en een praatje maken.

         

Om 12.00 u klonk de fluit. Onze rituitzetters Jaap Overwater en Co Bakker gaven daarmee het vertreksein aan. Jaap als voorrij-der en Co als sluitstuk. Het was een rit met verrassingen. Vanuit De Kwakel ging het richting Woubrugge. Daar werd de eerste pauze gehouden. Er was ruimte genoeg om onze voertuigen te parkeren. We waren bij Aspergehof Noordam. Een stal die waarschijnlijk als opslagruimte heeft gediend was verdeeld in diverse afdelingen zoals een huiskamer, een ruimte waar men kon biljar-ten, er was ook een echte bar en een lid kon het niet laten om van de tap gebruik te maken en het smaakte hem goed!!!

Omdat het erg moeilijk is om in deze tijd het hoofd boven water te houden heeft de Fam. Noordam de bakens verzet en naast het kweken van asperges er tevens een vermaakcentrum van gemaakt. Wat dacht u van “klompengolf,” men noemt het ook boerengolf. Met een klomp aan een stok sla je een bal over het land. Het “golfterrein” heeft 9 holes en tussen de holes groeien allerlei planten en bloemen dus, is het ook nog leerzaam. Na afloop kan men daar ook eten en in het asperge seizoen worden er asperges geserveerd in velerlei variatie. De folder die ze uitgeven geeft veel informatie over de mogelijkheden van de Aspergehof.

Na de bezichtiging reden we weer verder richting Hoogmade. Mijn scooter begon in te houden en op een gegeven moment deed die het niet meer en ik was aangewezen op de ambulance. Met hulp van Mart (de chauffeur) en Co (de sluitrijder) werd de scooter op de ambulance gezet en we gingen weer verder richting Rijpwetering om tenslotte te stoppen op de Floraweg in Roe-lofarendsveen waar we het bedrijf van Ted Hoogeboom konden bezichtigen. De familie Overwater schonk daar chocolademelk en als men het wilde ging Ted met zijn zelf gemaakte lorrie een ritje maken over de velden. Deze lorrie werd aangedreven door een Heinkel motortje. Ted, een man met 2 rechterhanden, heeft deze constructie al jaren geleden in elkaar gezet en het loopt nog steeds. Dat schept toch wel weer een vertrouwen voor de betrouwbaarheid van onze Heinkels. Het bedrijf van Ted kende ik al dus daar ben ik niet naartoe ge-gaan en de chocomel is ook aan mijn neus voorbij gegaan omdat ik mijn scooter moest repareren. Terwijl de scooter nog op de ambulance stond heb ik de kont eraf gehaald om de storing op te zoeken. Geen spanning dus, er moest iets in de bedrading zitten. Na een verdere inspectie zag ik dat mijn startonderbreker was doorgebrand waardoor er geen stroom meer was. De startonderbreker verwijderd, de draden doorverbonden, een druk op de starter en het Heinkeltje liet zijn vertrouwde geluid weer horen. Alles weer in elkaar gezet en van de ambulance gehaald. Gevolg van deze affaire was wel dat ik dit verslag moest schrijven. Voortaan een zwaardere startonderbreker erin zetten zodat je geen kortsluiting meer krijgt. Het spreekwoord zegt toch : “Wie zijn billen verbrandt moet op de blaren zitten.”

Ik kroop met mijn billen weer op de scooter en wij vervolgden de tocht richting Leimuiden, Aalsmeer om bij het vertrekpunt onze rit weer te eindigen. De weergoden waren ons goed gezind en het Rode Kruis team heeft niet hoeven ingrijpen. Drie uur stonden we weer bij de feestzaal en we kregen koffie of thee met een stroopwafel. Vele leden schaarden zich al rond de bar, maar er werd nog geen sterke drank geschonken. De muziek draaide al en men gaf gehoor aan de vraag om het niet te luid te laten klinken.

Onze voorzitter nam de microfoon om enkele mededelingen te doen voor het uitreiken van een scootertje voor de baby´s die het afgelopen seizoen geboren waren en daarna kregen de rituitzetters een onderhoudspakket voor hun scooter. Dankwoorden richtte de vz. ook tot Mart en Jeanette Burgers voor de mooie ruimte die zij belangeloos beschikbaar hadden gesteld. Zij en ook anderen kregen een bos bloemen aangeboden. Men was blij dat het officiële deel was afgelopen, want nu ging de bar open.

Onze trouwe barkeepers : Jacco en Eric stonden al in de start-blokken om de aanwezigen van het goddelijke nat te voorzien. Ook José stond gereed om de dorstigen te laven. Na verloop van tijd werd het sein “ Barbecue gereed” gegeven en iedereen liep naar de tafel die gedekt was met allerlei salades en een grote hoeveelheid vlees, sausen en stokbrood. Buiten ston-den de barbecues al te gloeien en iedereen zocht een plekje om zijn vlees te bakken. Een mooi gezicht en vooral de verhalen die men dan afsteekt. Er is altijd genoeg maar er zijn ook mensen die bang zijn dat het op is en daardoor een (te) grote hoeveel-heid op hun bord laden. Jammer.

Zo kwam ook aan alles een einde, ook aan deze samenkomst met HEINKELAARS.

Tot besluit wil ik allen die dit hebben verzorgd en speciaal de rituitzetters bedanken voor deze weer onvergetelijke dag. Ik hoop het toch nog lang te mogen meemaken.

De pechvogel : Ton van de Vall sr.

Het was weer geweldig!

Een dag van uitstekende kwaliteit, weer een rit die je niet snel zal vergeten.

Het weer speelde natuurlijk een grote factor in het hele gebeuren van een dergelijke Heinkel rit als afgelopen zondag, georganiseerd door de familie Klaasen in de schitterende provincie Drente. Het was een rit die met veel smaak, oog voor de natuur en omge-ving van het landschap in deze Nederlandse provincie tot uiting is gekomen.

De rit zoals hij al beschreven werd in ons Heinkelboekje, deed al vermoeden dat het goud zou moeten worden. Toen ik besloot om deze rit mee te willen maken, heb ik geen moment meer getwijfeld en heb de Heinkel in de bus geladen om keurig op tijd bij de start aanwezig te zijn. Jammer genoeg, is het voor vele Heinkelvrienden niet altijd mo-gelijk om zulke verre ritten mee te rijden. Daarom is het zo mooi, dat er in het hele land door vlijtige route uitzetters voor andere clubleden elders ritten uitgezet worden.

Na de scooter uit de bus geplukt te hebben, zag ik bij het verzamelpunt een behoorlijk bont gezelschap. De terrassen van de herberg “ De Roskam” in dorpsstraat te Uffelte waren inmiddels stampvol Heinkelaars. Ik telde ruim 70 scooters, 4 zijspannen en 3 auto’s.

Even voor twaalven ging de toeter en de stoet zette zich in beweging, al had niet iedereen haast om weg te komen door het heerlijke vertoeven op het terras. Als duopassagier had ik het genoegen om mijn kleindochter voor het eerst op de scooter mee te mogen nemen. Al snel passeerden wij een panorama aan boerderijen, landerijen, uiteraard met vee en paarden. Dit laatste ziet men in Nederland steeds meer, er is waarschijnlijk nog voldoende geld onder de mensen. Later verandert het landschap in bos compleet met smalle weg-getjes, paden en dan weer open vlakten. Na een tijd getoerd te hebben, kwam uiteraard de zogenaamde rook- en plaspauze. Deze werd natuurlijk benut voor een hapje of drankje en om met elkaar van gedachten te wisselen. Dit zijn dan de momenten dat men gezellig met elkaar kan keuve-len over van alles en elkaar wat beter leert kennen. Zelf heb ik mij staan te vergapen over de Heinkelcabine van Gerard Vingerhoed, die zijn karretje prachtig gerestaureerd heeft en deze in originele staat terug gebracht heeft. Gerard ik complimenteer je, het is een aanwinst voor jou en de club.

         

Ook hebben wij tijdens deze fantastische rit ons mogen vermaken, in en om het gebouw van natuurmonumenten. Hier werd een schakering aan alles wat kruipt, vliegt, loopt en groeit op de Veluwe weergegeven. Nederland is een schitterend mooi land, het is jammer dat het weer altijd de beslissende factor is voor vakantie. Nadat de toeter weer geklonken heeft, stoomden wij weer op voor andere omgevingen en landschappen. Ook de geplande koffiepauze bij Restaurant “ De Walhof” was met zijn uitgestrekte terras en grasweide perfect, om onder het genot van een versnapering, heerlijk van het schitterende weer te genieten. Dit was te merken, want de rijders waren voor het vervolg van de rit moeilijk uit hun zetels los te krijgen om dat men lekker zat.

Voor het eindpunt hebben we nog even een heidevlakte bekeken begroeid met schitterende heide, altijd geniet ik hier van. Uiteraard moesten ook de Hunebedden van dichtbij betast en bekeken worden. Voor mij altijd onbegrijpelijk hoe men in die tijd deze grote moppen steen, heeft kunnen opstapelen.

Familie Klaasen, ik dank jullie “ook namens de Heinkelklub” voor deze prachtige rit.

Udo

Verrassend Groningen

Vrijdagavond 5 augustus zijn wij al vertrokken naar Groningen voor de augustusrit. Tijdens de reis veel, nee heel veel, regen en ook de zaterdag was weinig veelbelovend en zeker ook de weersverwach-ting beloofde niet veel goeds. Mijn verbazing was dan ook groot toen ik zondagochtend wakker werd met een stralend, enigszins waterig zonnetje.

Snel de klubspullen, ik deed deze keer de inschrijving, bij elkaar gepakt en dan op de scooter de laatste 20 kilometer naar het startpunt in Zuidbroek. Het was wel fris, maar gelukkig nog steeds droog.

In Zuidbroek was de familie Arkema al aanwezig om iedereen welkom te heten en om aanwijzingen te geven m.b.t. het parkeren.

Tegen 12 uur hadden zich 42 voertuigen, 40 scooters, een zijspan en een Kabine, verzameld voor het vertrek van de rit. Iedereen was gekleed in regenkleding. Het eerste deel van de rit voerde ons noordwaarts via Slochteren, Schildwolde, Siddeburen, Steendam en Appingendam naar Delfzijl. Hier konden we goed de restanten zien van de turftijd. Grote boerenhoeves van de herenboeren en daarom heen de kleine daglonerhuisjes voor de werknemers.

In Delfzijl hebben we op een parkeerplaats vlakbij de sluis in het Eemskanaal de eerste stop gehad en tot dan toe nog steeds droog. Vanuit Delfzijl reden we via Farmsum, Meedhuizen, Shapenbulten, Wagenborgen, ’t Waar en Scheemda naar de koffiestop in Heiligerlee. In Nieuw Scheemda moesten we een brug over waar we een flinke aanloop moesten nemen om er bovenop te komen. Ook nu was het nog steeds droog al konden we aan de nattigheid op de weg wel zien dat het vlak voor onze komst hard geregend had. Een mooi stukje Groningen als je tenminste van weidse polders en prachtige natuur en moerassen houdt.

De koffiestop werd door een aantal Heinkelaars gebruikt voor een rondleiding door het klokkenmuseum/klokkengieterij tegenover de Brasserie. Een uitspraak van een deelnemer aan deze rondleiding was dan ook “een dag niets geleerd is een dag niet geleefd”.

Het laatste deel van deze rit voerde ons via Winschoten, Beerta, Finsterwolde en Midwolda weer terug naar Zuidbroek en in dit deel moesten we helaas 1 flinke bui van zo’n 5 minuten incasseren. In dit laatste deel zijn we langs het nieuwste project van Groningen gereden. In de “Blauwe Stad” worden wonen, recreatie en het water in goede harmonie en veilig samengebracht. Een deel was al klaar en we reden ook langs een deel dat nog in aanbouw is.

Tijdens de rit hebben we Groningen in al zijn facetten gezien. De boerenhoeves en daglonerhuizen uit de tijd van de vervening, de industrie rond Delfzijl en de schitterende natuur midden in de provincie. Kortom een mooie afwisselende rit door een verrassende provincie. Familie Arkema bedankt en tot een volgende keer.

Even na zessen was ik weer “thuis” op mijn logeeradres in Stads-kanaal en kon ik terugkijken op een leuke dag met een mooie rit door een verrassend stukje Nederland.

 

Richard

Koud maar droog

Met 26 scooters en een Trojannetje gaan we beginnen aan de rit. De start is van uit Lambertschaag en via Abbekerk naar Midwoud naar Oostwoud. Dat is een kleinstukje en we stoppen daar ook. Maar dan voor een museumpje waar we een rondleiding kregen. Daar stond van alles wat met fietsen en bromfietsen te maken had maar ook wasmachines,wringers en wasborden. Veel dingen waren gevonden o.a. rubbertjes van fietsdynamo’s, koplampen en achterlichtjes. Boven stond er meer oude herinneringen van de huishoudschool. Patroontekeningen op 1/8 schaal. Er stond ook nog een super oude Ford in het schuurtje en daar waren ze mee bezig met opknappen.In het museum zelf nog een oude opgeknapte.

          

Bij de ingang stond het paardje uit de speeltuin van de Bedriegertjes uit Alkmaar wat nu de Batavier heet. Na het museum bezoek gaan we weer verder door de dorpjes en door Medemblik naar Weiringerwerf voor een eet en kletspauze aan de haven. Daar scheen de zon heel mooi op het water met een weerkaatsing op de zeilboten die nog op het meer zeilden. Vandaar langs het Robbenoordbos over de A 7 naar de koffie in Den Oever. De koffie was lekker en de stemming heel vrolijk zoals altijd.

Vandaar rijden we door Wieringen, Haukus door de polder ri. Kolhorn. Zo zijn we aldoor heel wat dorpjes gereden en er komen er nog een paar Winkel Nieuwe-Niedorp Niedorp Oude-Niedorp naar Hoogwoud. Ook een klein dorpje met de Molen van Jansje Lastdrager en een dorpstraat met winkels. Dan door de Weere heen om naar de snert maaltijd te gaan in Lambertschaag. Eerst bijna alle Heinkels en Trojan op de aanhangers gezet en toen naar binnen. Wat gedronken en toen aan de snert en tijdens het eten ook weer veel verhalen boven water kwam.

Gre en Nico dit was weer een geslaagde rit en tot volgend jaar.

Elly en Nico